azərbaycan səsı|ندای آذربایجان

آخرين مطالب

انتظار ظهور ، رمز پویایی شیعه

انتظار منجی از سویی عاملی برای پایداری و شکیبایی در برابر سختی ها و مشکلات عصر غیبت و از سویی دیگر عاملی برای پویایی و تحرک شیعیان و آماده باش همیشگی آنان است.

بر اساس تعالیم ائمه معصوم علیهم ‏السلام، منتظر باید هر لحظه آماده ظهور باشد و زندگی خود را چنان سامان دهد که هر زمان که اراده خداوند به ظهور تعلق گرفت‏، بتواند با سربلندی در پیشگاه حجت ‏خدا ظاهر شود.

به عبارت دیگر انتظار ظهور حجت در آینده ‏ای نامشخص هم بیم‏ دهنده و هم نویدبخش است.

بیم ‏دهنده است چرا که منتظر با خود می‏گوید شاید همین سال، همین ماه و یا همین روز ظهور رخ دهد و لذا باید آماده حضور در پیشگاه حجت‏ خدا و ارایه اعمال خود به آن حضرت باشم.

امیدبخش است چرا که منتظر می‏اندیشد شاید در آینده ‏ای نزدیک ظهور رخ دهد و سختی ها و مشکلات او به پایان برسد و لذا باید پایداری و مقاومت ورزید و تسلیم جریان هایی که در پی غارت سرمایه‏های ایمانی و اعتقادی‏اند نشد.

بر همین اساس می‏توان گفت که تعیین زمان برای ظهور بر خلاف مفهوم و فلسفه انتظار است و چه بسا منتظر را به سستی و یا ناامیدی بکشد.

به هر حال فلسفه انتظار حضرت مهدی (عج)، آمادگی است و حالت آماده باش داشتن و تهیه مقدمات برای آنچه که انتظار داریم، چنانچه در زیارت آل یس که مخصوص امام عصر علیه السلام است چنین می‏خوانیم : ˈمن برای یاری شما آماده‏ام.ˈ

اگر در حقیقت، ما منتظر شخصیتی هستیم که درهم کوبنده بناهای شرک و نفاق است و محو کننده اندیشه‏های شیطانی و آورنده برنامه‏های نوین قرآنی، برای ساختن زندگیهای الهی، پس باید برای آن دوران و آن روشها آماده باشیم و این انتظار است که منتظر را در شمار یاوران حضرت مهدی علیه السلام قرار می‏دهد و به پای شهدای «بدر» می‏رساند.

بنابراین منتظر ظهور امام زمان علیه السلام بودن، در حقیقت حرکت به سوی کمال و آرمانهای موعود است و چنین انتظاری به فرموده امام رضا علیه السلام، فرج و گشایش را به همراه دارد.

از طرفی دیگر انسان منتظر منفعل نبوده بلکه انسانی کوشاست که در مسیر اقامه توحید و استقرار ولایت از ایثار آنچه دارد، دریغ نمی‏ورزد.

انسان منتظر همانند کسی است که در پیِ شب یلدایی، خسته از ظلمت و تیرگی، چشم به افق دوخته و دمیدن خورشید را آرزو می‏کند.

انسان منتظر، بسان کسی است که در حین بالا رفتن از کوهی، پایش لغزیده و دست به تخته سنگی گرفته و فریاد استغاثه‏اش بلند است.

جایگاه و منزلت این انتظار، به گونه‏ای است که رسول گرامی اسلام (ص)، مؤمنان منتظر و یاوران حضرت ولی عصر (ع) را برادران خود می‏خواند و رمز این نامگذاری و اظهار محبت به آنان را دشواری دین‏داری در عصر غیبت، معرفی می‏فرماید.

خلاصه کلام اینکه کسی که در انتظار ظهور مصلح به سر می‏برد، باید خود صالح باشد.

این همه تأکید بر امتحانات دشوار عصر غیبت و جدا کردن مؤمنان حقیقی از افراد سُست ایمان هم در همین راستا است.